موارد مصرف: سیکلوفسفامید در درمان‌لوسمی لنفوبلاستیک حاد، لوسمی‌مونوسیتیک حاد، لوسمی میلوژنوس حاد،لوسمی گرانولوسیتیک مزمن،آدنوکارسینومای تخمدان، سرطان پستان،سرطان ریه، سرطان آندومتر،میلوم‌مولتیپل، انواع لنفوما و در تومورویلمز بکار می‌رود و به عنوان داروی‌کمکی جهت کاهش فعالیت سیستم ایمنی‌بدن برای جلوگیری از پس زدن پیوند،سندروم نفروتیک، آرتریت روماتوئید ولوپوس اریتماتوز بکار می‌رود.
مکانیسم اثر: یکی از متابولیتهای‌سیکلوفسفامید همانند داروهای آلکلیه‌کننده عمل می‌کند. اثر سلول‌کش آن عمدتناشی از ایجاد اتصال بین دو رشته‌مولکولی DNA و نیز RNA و همچنین مهارساخت پروتئین است.
فارماکوکینتیک: سیکلوفسفامید بخوبی ازدستگاه گوارش جذب می‌گردد. به مقدارمحدودی از سد خونی، مغزی عبور می‌کند.متابولیسم آن کبدی است و پس از آن به‌متابولیت‌های فعال تبدیل و نهایت از طریق‌کلیه دفع می‌گردد.
عوارض جانبی: عوارضی که بطور معمول‌این دارو از خود نشان می‌دهد شامل‌لکوپنی و یا عفونت که معمولا بدون علامت‌می‌باشد. بدلیل اثر کاهنده بر روی غددجنسی احتمال بروز اختلال در دوران‌قاعدگی وجود دارد که پس از قطع دارورفع می‌گردد. لکوپنی نیز معمولا 17-21روز پس از قطع دارو بهبود می‌یابد.
تداخل‌های داروئی: سیکلو فسفامید اگرهمزمان با آلوپورینول و یا کل شی‌سین‌استفاده شود ممکن است غلظت اسیداوریک خون را بالا ببرد. سیکلوفسفامید درصورت مصرف همزمان با داروهای ضدانعقاد خوراکی، ممکن است فعالیت این‌داروها را به علت کاهش ساخت کبدی‌فاکتورهای پیش‌انعقادی و تداخل با تشکیل‌پلاکت‌ها، افزایش دهد.
مصرف همزمان سیکلو فسفامید همراه‌سیتارابین باعث بروز خطر کاردیومیوپاتی می‌گردد. استفاده همزمان آن باداروهای دیگر مضعف سیستم ایمنی ممکن‌است به توسعه عفونت و یا سرطان‌بیانجامد.
نکات قابل توصیه: 1 ـ در صورت بروزخونریزی حتم باید دارو قطع گردد.
2 ـ در صورت کاهش لکوسیتها و پلاکت‌هادارو باید قطع گردد تا سطح خونی آنها به‌حد قابل قبولی برسد و سپس می‌توان دارورا در صورت لزوم با مقدار کمتری تجویزنمود.
3 ـ بیمار باید برای جلوگیری از خطرعارضه کلیوی ناشی از افزایش‌اسیداوریک مایعات زیاد مصرف کند.
مقدار مصرف
خوراکی:
بزرگسالان: به عنوان ضد سرطان به‌مقدار mg/kg/day 1-5 مصرف می‌شود.بعنوان کاهنده ایمنی در درمان آرتریت‌روماتوئید، مقدار mg/kg/day 1/5-2 دارومی‌تواند تا مقدار mg/kg/day 3 افزایش پیداکند.
کودکان: به عنوان ضد نئوپلاسم مقدارشروع mg/kg/day 2-8 در مقادیر منقسم‌بمدت شش روز یا بیشتر و مقدارنگهدارنده mg/day 2/5 دو بار در هفته‌می‌باشد. در سندرم نفروتیک به عنوان‌کاهنده ایمنی mg/kg/day 2/5-3 مصرف‌می‌شود.
تزریقی:
بزرگسالان: به عنوان ضد سرطان مقدارmg/kg 40-50 طی 2-5 روز تزریق‌می‌شود. مقدار مصرف نگهدارنده آن نیزدر حدود mg/day 10-15 هر 7-10 روز ویا mg/day 3/5 دو بار در هفته بصورت‌وریدی است.
کودکان: بعنوان ضد سرطان مقدارmg/kg/day 2-8 در مقادیر منقسم بمدت
6 روز یا بیشتر تزریق وریدی می‌شود.مقدار نگهدارنده mg/day 15 - 10 هر
10 - 7 روز یا mg/kg 30 هر 4 - 3 هفته‌یکبار یا پس از بازگشت فعالیت مغز
استخوان به حالت عادی است.
اشکال دارویی:
Injection: 200mg, 500 mg
Tablet: 50 mg
موارد مصرف: کلرفنیرآمین در درمان‌علامتی رینیت آلرژیک فصلی یا دایمی،رینیت وازوموتور و التهاب آلرژیک‌ملتحمه ناشی از استنشاق مواد آلرژن و یاخوردن آنها، کهیر و کهیر غول‌آسا، وبه‌عنوان داروی کمکی در شوک‌آنافیلاکتیک به‌کار می‌رود.
مکانیسم اثر: اثر ضد آلرژیک آن ناشی ازمهار گیرنده‌های H1هیستامینی است.همچنین دارای آثار آنتی‌کلینرژیک است.
فارماکوکینتیک: بخوبی از راه خوراکی جذب‌می‌شود. متابولیسم آن کبدی است و از کلیه‌دفع می‌شود. نیمه عمر کلرفنیرامین 15 ـ 12ساعت است. زمان لازم برای شروع اثر ازراه خوراکی 60 ـ 15 دقیقه است.
هشدارها: 1 ـ احتمال خشک شدن دهان وافزایش بیماریهای دهان و دندان با مصرف‌طولانی مدت آنتی‌هیستامین‌ها وجود دارد.
2 ـ در صرع، هیپرتروفی پروستات واحتباس ادرار، گلوکوم و بیماریهای کبد بااحتیاط مصرف گردد.
عوارض جانبی: عارضه شایع آن‌خواب‌آلودگی است. این دارو می‌تواندعوارض آنتی‌کلینرژیک مثل خشکی دهان‌و تاری دید را همراه داشته باشد.
تداخل‌های دارویی: مصرف همزمان این‌دارو با مضعف‌های CNS ممکن است اثرات‌مضعف این دارو را افزایش دهد. استفاده‌همزمان آن با داروهای آنتی‌کلینرژیک‌اثرات جانبی این دارو را تشدید می‌کند.مصرف همزمان داروهای سمی برای‌گوش مانند سالیسیلات‌ها و وانکومایسین‌با این دارو ممکن است اثر سمی آن را برگوش، از جمله وزوز گوش و سرگیجه رابپوشاند.
نکات قابل توصیه: 1 ـ بمنظور کاهش‌تحریک گوارشی همراه با غذا، آب یا شیرمصرف گردد.
2 ـ در صورت بروز خواب‌آلودگی از انجام‌کارهایی که نیاز به تمرکز حواس دارندخودداری گردد.
مقدار مصرف
تزریقی: طی 1 دقیقه به‌طور آهسته مقدار
20 ـ 10 میلی‌گرم تزریق وریدی می‌گردد.
خوراکی:
بزرگسالان: به‌عنوان ضد هیستامین، 4میلی‌گرم هر 6 ـ 4 ساعت برحسب نیازاستفاده می‌گردد. حداکثر مقدار مصرف24mg/day است.
کودکان: در کودکان زیر یکسال توصیه‌نمی‌گردد. در کودکان 2 ـ 1 سال
1mg/day، 5 ـ 2 سال 1 میلی‌گرم هر
6 ـ 4 ساعت تا حداکثر 6mg/day و درکودکان 12 ـ 6 سال 2 میلی‌گرم هر
6 ـ 4 تا ساعت حداکثر 12mg/day مصرف‌می‌گردد.
اشکال دارویی:
Tablet: 4mg
Injection: 10mg / ml
موارد مصرف: زغال فعال برای درمان‌غیراختصاصی اورژانس در مسمومیت‌ناشی از اکثر داروها و مواد شیمیایی‌مصرف می‌شود. این دارو می‌تواند به‌بسیاری از سموم در معده پیوند یافته وجذب آنها را کاهش دهد، هر چند که درمسمومیت با سیانور کاملا بی‌اثر و درمسمومیت با اسیدهای معدنی، بازهای‌سوزاننده، اتانول، متانول و املاح آهن،اسیدبوریک و مواد پاک کننده نسبت بی‌اثراست. این دارو برای درمان اسهال، سوءهاضمه، هیپرکلسترولمیا و کمک به جذب‌گازهای روده که موجب نفخ می‌شوند نیزمصرف می‌شود.
مکانیسم اثر: به‌عنوان داروی ضداسهال،زغال فعال شده بسیاری از محرکهایی راکه موجب اسهال و نارحتی گوارشی‌می‌شوند، جذب سطحی می‌کند. به‌عنوان‌پادزهر این دارو مواد سمی خورده شده راجذب سطحی کرده و مانع از جذب آنها درمعده و روده می‌شود.
فارماکوکینتیک: این دارو از مجرای
گوارش جذب نمی‌شود و متابولیزه نیزنمی‌گردد. راه اصلی دفع آن از طریق
مدفوع است. حداکثر اثر درمانی چنانچه‌دارو طی 30 دقیقه پس از بلع ماده سمی‌تجویز گردد، حداکثر اثر درمانی حاصل‌می‌گردد.
هشدارها: 1 ـ مصرف دارو ممکن است‌موجب بروز تهوع و استفراغ گردد
که ممکن است در موارد بلع مواد
سوزاننده یا هیدروکربن‌های فرارخطرناک باشد.
2 ـ مصرف طولانی این دارو برای رفع‌ناراحتی‌های گوارشی کودکان زیر 3 سال،ممکن است سوء تغذیه ایجاد نماید.
تداخل‌های دارویی: زغال فعال می‌تواندداروهای موجود در لوله گوارش را جذب‌کند. جذب استیل سیستئین خوراکی وشربت ایپکا را کاهش می‌دهد. لذا درمواردی که مصرف هر دو دارو لازم است‌توصیه می‌شود که زغال را فقط پس ازاتمام استفراغ تجویز کرد. زغال را نباید باشیر یا شربت مخلوط کرد زیرا ظرفیت‌جذب با آن کاهش می‌یابد.
نکات قابل توصیه: 1 ـ دارو در ظرف‌دربسته نگهداری شود.
2 ـ اگر قبلا به مسموم شربت ایپکا داده‌شده است، بعد از بروز استفراغ از این دارواستفاده شود.
3 ـ استفاده طولانی مدت این دارو به‌عنوان‌ضد نفخ توصیه نمی‌گردد.
4 ـ این دارو رنگ مدفوع را سیاه می‌کند،اگرچه این مسأله از نظر درمانی اهمیت‌ندارد.
5 ـ از مصرف همزمان با سایر داروهاخودداری شود.
مقدار مصرف:
بزرگسالان: در مسمومیت حاد مقدار
100g ـ 30 گرم (g/kg 2 ـ 1) به‌صورت‌سوسپانسیون در آب مصرف می‌شود. دردرمان اسهال، مقدار 520 میلی‌گرم‌مصرف می‌شود که برحسب نیاز، هر 30دقیقه تا یکساعت تکرار می‌شود، حداکثرمقدار مصرف در این موارد 4g/dayمی‌باشد. به‌عنوان ضد نفخ، مقدار 4 - 1گرم از دارو سه بار در روز بعد از غذامصرف می‌شود.
اشکال دارویی:
Tablet: 250mg
Suspension: 30g / 240ml
موارد مصرف: آمیل نیتریت برای درمان‌حملات حاد آنژین صدری به‌کار می‌رود.ولی بدلیل وجود داروهایی با سمیت کمترمانند نیترات‌ها کمتر مورد استفاده قرارمی‌گیرد. این ترکیب عموم در درمان‌مسمومیت با سیانید مصرف می‌شود. این‌دارو همچنین به‌عنوان داروی کمک‌تشخیصی در بررسی عملکرد ذخیره‌ای‌قلب استفاده می‌شود.
مکانیسم اثر: به‌نظر می‌رسد که اثر ضدآنژین آمیل نیتریت در نتیجه کاهش فشارشریانی سیستمیک و ریوی باشد و کاهش‌برونده قلبی به دنبال مصرف آمیل نیتریت،ناشی از گشاد شدن عروق محیطی‌می‌باشد. به عنوان پادزهر مسمومیت باسیانید، آمیل نیتریت موجب تشکیل‌متهموگلوبینمی می‌گردد. این ماده باسیانید ترکیب شده و تبدیل به ترکیب غیرسمی سیانومتهموگلوبین می‌شود.
فارماکوکینتیک: اثر آن طی 30 ثانیه شروع‌شده و 5 ـ 3 دقیقه ادامه خواهد داشت.متابولیسم آن کبدی است و تقریب 1/3 آن‌از راه کلیه‌ها دفع می‌گردد.
هشدارها: 1 ـ در بیماران سالخورده،احتمال بروز کمی فشار خون در حالت‌ایستاده بیشتر است.
2 ـ در کم خونی شدید، خونریزی مغزی وضربات وارده به سر، پرکاری تیروئید وانفارکتوس اخیر میوکارد با احتیاطمصرف گردد.
عوارض جانبی: عوارض شایع شامل‌سرگیجه و یا منگی هنگام برخاستن ازحالت خوابیده و یا نشسته، برافروختگی‌صورت و گردن، سردرد خفیف، تهوع یااستفراغ، نبض سریع و بیقراری می‌باشد.
تداخل‌های دارویی: مصرف همزمان باداروهای پایین آورنده فشار خون و یاسایر داروهای گشادکننده عروق اثر آن راتشدید می‌کند. اثرات هیستامین ونوراپی‌نفرین و استیل کولین در مصرف‌همزمان با آمیل نیتریت کاهش می‌یابد.داروهای مقلد سمپاتیک اثر آمیل نیتریت راکم می‌کنند.
نکات قابل توصیه: 1 ـ بیمار باید آمپول رادر میان دستمالی شکسته و 6 ـ 1 بار آنرااستنشاق کند و سپس در حالت نشسته وخوابیده قرار گیرد.
2 ـ این دارو قابل اشتعال است.
مقدار مصرف: به عنوان ضد آنژین، مقدار0/3 میلی‌لیتر (یک آمپول) استنشاق‌می‌شود و می‌توان آنرا هر 5 ـ 3 دقیقه تکرارکرد به عنوان پادزهر مسمومیت با سیانیددر صورت لزوم هر 5 دقیقه به مدت
60 ـ 30 ثانیه تا زمان بهوش آمدن‌استنشاق می‌شود و سپس فاصله مقادیرمصرف را طولانی کرده و تا 24 ساعت‌مصرف دارو ادامه می‌یابد.